آيا بزرگان كشور، نمي توانند جلوي فسادي را كه از نحوة لباس پوشيدن جوانان در جامعه مطرح است بگيرند؟ توضيح دهيد. <br><br>

-معروف است كه بشر مختار و آزاد آفريده شده , و سرنوشت او در دست خود اوست . واو , خود سرنوشت ساز , و طراح نحوه زندگي آينده خود مي باشد . از طرف ديگر قانون وراثت كه از اصول علمي مسلم جهان ما است , به ما مي گويد كه فرزندان نه تـنها وارث مال و صفات ظاهري پدران و مادران هستند , بلكه صفات دروني و روحيات خوب و بد آنان را نيز به ارث مي برند , و صفات و روحيات موروثي درسرنوشت آنان كاملا موثر است . چگونه مي توان انسان را در تعيين سرنوشت خود آزاد دانست ؟(0)

-آيا آزادي مستلزم وحدت اديان نيست ؟(0)

-معناي آزادي در اسلام چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي عقيده چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي انسان چيست ؟(0)

-چرا اسلام , اسلام آوردن بردگان را موجب آزادي آنان نداسته است ؟(0)

-اسلام مي گويد : پيروان هر دين و آييني حق حيات دارند و بطور آزاد مي تواند خود را معرفي كند پس چرا از پيروان ديگر ماليات و جزيه دريافت مي كند ؟(0)

داغترین ها

-آرزوهاي انسان در چه مواردي مستحسن و در چه مواردي مذموم است؟
(0)

-به چه كسي آزاد مي گويند؟(0)

-در جامعه ي امروزي چگونه مي توانيم آزاده باشيم؟
(0)

-آيا آزادي مستلزم وحدت اديان نيست ؟(0)

-معناي آزادي در اسلام چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي عقيده چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي انسان چيست ؟(0)

-چرا اسلام , اسلام آوردن بردگان را موجب آزادي آنان نداسته است ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:2222 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

آيا بزرگان كشور، نمي توانند جلوي فسادي را كه از نحوة لباس پوشيدن جوانان در جامعه مطرح است بگيرند؟ توضيح دهيد.

براي مقابله با منكرات، بايد زمينه هاي فساد در جامعه ريشه كن شود و اصلاح لباس ظاهري چندان ريشه اي نمي باشد و لجاجت يك عده را تحريك خواهد كرد.

در كوتاه مدت،تصويب قانون و اعمال مجازات قضايي، تا حدي مي تواند از اشاعة فساد در جامعه جلوگيري نمايد و اين كار از دستگاه هاي قانون گذاري و اجرايي بر مي آيد اما اين راه و روش در دراز مدت كارايي ندارد و چه بسا اثر معكوس دارد. ما به تجربه اين موضوع را پس از انقلاب ديدهايم. راه درست و منطقي، مبارزه با علت ها و توليد فكر و ارائة خدمات فرهنگي و حفظ هويت ملي و اسلامي مي باشد.

فرض كنيم قانونِ ناظر بر كتاب و فيلم و مطبوعات با قاطعيت اجرا شود و با مفاسد اجتماعي برخورد فيزيكي صورت گيرد. همة اين ها در حكم مسكّن است كه اثر مقطعي دارد. اگر درمان دائمي و اساسي فراهم نشود، مسكّن جز مخدّري براي فراموش كردن و به تأخير انداختن مداوا و معالجة اساسي، در نتيجه عميق تر و پنهان تر شدن عفونت نخواهد بود. البته به وجود آوردن جريان هاي وسيع فكري كار آساني نيست و در يك ماه و يك سال پديد نمي آيد. انسان بي فرهنگ انسان مجهول الهويه است. انساني كه هويت فرهنگي ندارد، يتيم است، و خواه ناخواه چنين فردي، شكاري براي همه و صيدي براي هر صيادي است. پس بايد با كاري ريشه اي و حساب شده فرهنگ سازي كرد كه در آن صورت حالت الزان باطني و فشار دروني دارد. راه حل هاي قانوني و قضايي به جاي خودش لازم و مفيد است ولي هر جامعه اي براي حراست از هويت خود هيچ راهي جز ارتقا و اعتلاي آگاهي و معرفت و علم ندارد. بايد جوانان را چنان بار آوريم كه با هر بانگي از راه به در نروند و با هر موج و نوايي، اختيار عقل و انديشة خود را از دست ندهند و اين كار بسيار بزرگي است كهب ايد با همكاري اوليا و مربيان از مهد كودك تا دانشگاه و با برنامه ريزي دقيق و مدوّن و راهنمايي علما و روشنفكران و جهت دهي رسانه هاي گروهي مانند صدا و سيما و جرائد انجام گيرد كه اميدواريم چنين شود.